Rywalizowali, aby „dać życie” swojej siostrze chorej na nerki

Tuğba Manav, 40-latka z Konyi, wyleczyła się z niewydolności nerek, na którą cierpiała od 16 lat, dzięki przeszczepowi nerki od swojego brata w ostatnim stadium choroby.

U Manav, matki jednego dziecka, w 2009 roku zdiagnozowano niewydolność nerek spowodowaną wysokim ciśnieniem krwi.

Manav, który od wielu lat był leczony farmakologicznie, spotkał się z rodziną na zalecenie lekarzy dotyczące przeszczepu, gdy miał rozpocząć dializy w Szpitalu Uniwersyteckim Wydziału Medycznego im. Necmettina Erbakana.

Oprócz matki Manava, na dawstwo nalegało również jego troje rodzeństwa, z których najmłodsze miało 32 lata. Krótkie nieporozumienie między nimi zakończyło się sprzeciwem jednego z rodzeństwa, Osmana Öztürka (36), i dopasowaniem tkanek.

Po przeprowadzeniu badań udało się pomyślnie przeprowadzić przeszczep nerki Öztürka do jego siostry.

Tuğba Manav powiedziała korespondentowi AA, że lekarze wspierali ją i prowadzili przez cały okres choroby.

Manav wyjaśnił, że był bardzo podekscytowany, gdy pojawił się pomysł bezpośredniego przeszczepu bez dializ i powiedział:

„Moje rodzeństwo, mama i cała rodzina bardzo mnie wspierali. Wszyscy zgłosili się na ochotnika i powiedzieli: »Zostaniemy dawcami«. Bardzo się ucieszyłam, widząc, jak moje rodzeństwo rywalizuje ze sobą o dawstwo. Najpierw zaopiekowano się mamą, ale ponieważ była starsza, moje rodzeństwo dołączyło do kolejki. Przeszczep wykonano u mojego brata Osmana. Bardzo się bałam, że coś mu się stanie. Przeszczep odbył się cztery dni temu i czuję się dobrze”.

Manav, który podkreślił, że sam przeszedł przeszczep nerki, ale wiele osób cierpi na choroby nerek, powiedział, że pacjenci będą zadowoleni, gdy wzrośnie liczba przeszczepów od zwłok.

Osman Öztürk, który uratował życie swojej siostrze dzięki przeszczepowi nerki, powiedział, że jest bardzo szczęśliwy, że mógł pomóc jej odzyskać zdrowie.

Öztürk, stwierdzając, że jego siostra Tuğba miała szczęście podczas przeszczepu, powiedział: „Doszło do kłótni między naszym rodzeństwem o to, kto odda nerkę mojej siostrze. Wszyscy zgłosiliśmy się na ochotnika. Jestem dominującym mężczyzną, więc zostałem dawcą. Zarówno ja, jak i moja siostra czujemy się dobrze. Czuję, że oddanie nerki siostrze dodało mi otuchy. Radzę wszystkim, aby rozważyli zostanie dawcą”.

Dr Selman Alkan, profesor nadzwyczajny Oddziału Chirurgii Ogólnej Szpitala, stwierdził, że stan zdrowia sióstr jest dobry: „Nasze operacje zakończyły się sukcesem. Pacjentki mają minimalne blizny pooperacyjne. Eliminujemy zarówno komfort, jak i obawy estetyczne dawcy. Zaobserwowaliśmy również, że nerka funkcjonuje prawidłowo”.